OPDENKEN IN EEN PROFESSIONELE CULTUUR
Dankbaar dat mijn eerste klus er weer een is met een schoolteam dat zich ontzettend graag wil ontwikkelen richting een professionele cultuur. Met elkaar gestoeid, gezocht, verduurd, geschuurd, want waar herkent men zichzelf in: doen we voornamelijk familiair? Ambtelijk? Politiek? Wat verstaan we eigenlijk met elkaar onder ‘een professionele cultuur’?
Ooit leerde wijlen Alex van Emst mij de term ‘opdenken’. Opdenken, als tegenhanger van ‘afdenken’.
Opdenken is denken in mogelijkheden, is ideeën genereren en onderweg uitwerken. Is samen op pad, is geloven in ‘beweging’. Is eerst ervaren, dan vastleggen. Is ‘ik hoor je’ en hoe past dit in het experiment? Verboden voor ja maar. Weg met ja maar. Hier met ja en!
Niet voorbereid, maar de directeur liet bij de eerste bijeenkomst een filmpje zien ter inspiratie: de paralympics van 2016. Als je dit ziet, dan wil je op zoek naar een vertaling op school: opdenken in een professionele cultuur.
Wat is de sfeer op deze school positief, met erkenning van behoefte aan ontwikkeling en groei, waar plek is voor leren, voor schuren, voor humor en opdenken. Ik verheug me op dit nieuwe schooljaar en de vele trajecten die we weer starten.
En alles wat dit nieuwe schooljaar zal brengen: ‘Opdenken’ zet ik centraal. Dank je wel Alex en dank je wel mensen van de paralympics. Er is ontzettend veel mogelijk.
